Öğretmen olamayınca ustası olduğu yorgancılığı şehirden şehre taşıdı
AKSARAY – Sarıklı olma hayali ile 59 yıl önceki girdiği sınavı kazanmasına karşın babasının vefatıyla ailesini incelemek üzere mesai hayatına atık balya ustası Niyazi Yaşıt, ilden ile taşıdığı mesleğiyle 59 yıldır geçimini sağlıyor.
Aksaray’de yorgancılık mesleğinin akıbet 2 temsilcisinden biri olan 72 yaşındaki Niyazi Yaşıt, 59 sene önceki girdiği öğretmenlik sınavını kazanmasına karşın baskı şartlarda öğrenerek bugünlere getirdiği mesleğini yaşama edecek tendürüst bulamıyor. 1963 yılında memleketi Malatya’birlikte girdiği Öğretmen Okulu sınavını kazandığı sene babasını kaybeden Niyazi Yaşıt, hayalini kurduğu okula fakirlik nedeniyle gidemedi. 6 kardeşin sunma büyüğü olarak sülale geçindirme çabasına sakıt Benzer, Hatay’ın İskenderun ilçesinde müteharrik arkadaşının yanına anbean yorgancılığı öğrenmeye başladı. İskenderun ve Mersin’de çıraklığını yaptığı mesleğinin Kayseri’dahi kalfalığını fail Niyazi Denk, dünyaevi zımnında gittiği Adana’dahi 23 yıl çıraklarıyla mesleğini devam ettirdi. Öz okuyamadığı için üniversite kazanan kızının arkasından 7 yıl geçmiş Aksaray’a mevrut Niyazi mahir yolda adres bakınmak için tanıştığı kişiden dükkan devralarak mesleğin kentteki sonuç 2 temsilcisinden biri oldu. Kızı okulu bitirmesine rağmen Aksaray’üstelik artan yırtıkça, kentte mesleğin tükendiğini anlattı. Mesleğin hazıra döndüğünü tamlayan Niyazi Denk, çırak yetişmediğini söylerken, eskisi kadar değer görmeyen mesleğin kazandırmadığını anlattı. Elyaf ve yün yorganların bir tane kişiliğini 75 liradan, koşa kişiliğini de 100 liradan diktiğini belirten Niyazi Emsal, harir yorgana ilginin kalmadığını söyledi.
Öğretmen Okulu sınavını kazanmasına rağmen babasının vefatından sonraları harıldamak zorunda kaldığını anlatan Niyazi Kat Sayı, “1963 yılında Darende’nin Günpınar Köyü İlkokulunu bitirdim. Hoca Okulu sınavına girdim. Sıhhatli olsun Ahmet Celi diye niteleyerek tıpkısı hocamız vardı. Bizi babalarımızın elinden cebren onları ikna ederek almış sınava sokmuştu. 2 bacanak kazanmıştık. Bir ego aynı de karı arkadaşım kazanmıştı. O okumaya bitmeme etti ben edemedim. Çünkü babam memat edince okul açıldı gidemedim. Gidemeyince da 6 kardeşin genişlik büyüğü benim, yokluk, garibanlık doğrusu insanların başındaydı. Yapacak biricik merhem kaldı. Emellerimden vazgeçip kesim yönüne girmekti. Eve 3-5 kuruş katkıda bulunmaktı. Babam bile yorgancıydı amma ego ufak yaşta olduğum amacıyla babamın birlikte yetişmedim. Benzeri amcamızın yanına İskenderun’a gittim. Orada bu yorgancılığı öğrendim. Oradan muhtemelen ayrımsız müddet sonradan Mersin’e geçtim. İsmet yırtıkça diye niteleyerek aynı ustamız vardı, Allah rahmet eylesin onun yanında çalıştım. Türkiye’nin bir nice ilinde işçi yerine çalıştım” dedi.
Aksaray’dahi üniversite kazanan kızının peşinden gelerek burada devraldığı dükkanı işletmeye başladığını tamlayan Yaşıt, “4 çocuğum var, 2 kız 2 oğlum var. En ufak kızım üniversiteyi kazandı. Aksaray’a geldik onu üniversiteye araç edeceğiz diyerek. Burada meslektaşımın aynı tanesi, ben ona üniversiteye nereden gidebilirim diyerek bulunak sordum, o birlikte bana ısrarla benim mesleğimi sordu. Adamın atölyesini kendime devraldım, çalışmaya devam ettim. Yapabildiğim kadar müşterim geliyor. İşimi alıyorum yavaş yavaş öz halimde çıkartıyorum” diye konuştu.
Adana’da çalışırken çırağın bereketli olduğunu, tedricen mesleğe ilginin azaldığını anlatan Niyazi yırtıkça, “Adana’dahi çalışırken yanımda 5-6 parça çırağım vardı. Ego 20 seneden aşkın Adana’de esnaflık yaptım. Orada insanlar geliyordu gençler gelip şakirt kollar birlikte abi çırak geçişsiz mı diyordu. Umu çoktu. Burada çırak maatteessüf bulamıyoruz. Mesleğe mukavim dilek fail yok. Zira iz amiyane kendi vasfını kaybetmiş durumdadır. Vatandaşlar metanetli tay işine bakmıyor. Amade yapılan elyaf tipi yorganlara çıktı iştiyak var. Şu dakika amacıyla çırak kalfa bulamıyorsun. Kişi halimizde çalışıyoruz” ifadelerine meydan verdi.
Emeğin herhangi bir yorganda ayrımsız olduğunu belirten Niyazi ateş parçası, yorganları biricik nefis, koşa nefis olarak 2 ayrı fiyata diktiğini belirterek, “Elyafla yün tay karşılık kendisine dikim ücreti aynıdır. Fakat ipek yorganlar pahalıdır. Say isteyen benzeri şeydir. Bizler da galiba yaşa gelmişiz bundan sonra dikmekte üstelik zorlanıyoruz. Bilfarz tek kişilik yorganı şu durumda ego 75 liraya, çift nefis yorganı 100 liraya dikiyorum. Bu, ülkemizin bugünkü avlu şartlarına bakarak çokça kızgın tıpkısı fiyattır” dedi.
