Karaman’ın Ermenek ilçesindeki kömür ocağında, su baskını sonucu 18 işçinin hayatını kaybettiği beyaz zehir kazasının üzerinden 8 sene geçse da yakınlarının madencilere özlemi evvel günkü gibi tazeliğini koruyor.

Pamuklu köyü Cenne mevkisinde 28 Ilk Teşrin 2014’te Başmaklık Şekerler Madencilik Şirketine ilgili linyit ocağında meydana gelen beyaz zehir faciasında, 38 aktarılma süren taharri istirdat çalışmaları sonucunda 18 işçinin cansız bedenine ulaşıldı.

Olayın üzerinden güzeşte 8 yılda, madenci yakınları, kaybettiklerinin peşi sıra yaş dökerken ayrımsız taraftan üstelik avlu mücadelesini sürdürüyor.

Acının sunu aşkın yaşandığı yerlerden biri dahi Aşağıçağlar köyü… Kazada hayatını kaybeden İsa Gözbaşı, Bahri Üzer, Hüsnü Çolak, Osman Çoksöyler, Ulvi Haznedar ve Verimli Haznedar’ın kabirleri karye mezarlığında omuz omuza bulunuyor.

Yakınlarının kabirlerini kazanın 8’inci yılında musahabe eden madenci adam ve çocukları, ruh kırcı anlar yaşadı.

Kazancı beldesi Gökçeler Mahallesi’nde zinde ve olayın arkası sıra istirdat çalışmaları sürerken “Oğlum yüzme de bilmezdi, suyun içinde hangi yaptı?” sözleriyle hafızalarda vadi kayran Ayşe Mavi, 2 sene önceki 28 Eylül’de eşi Recep Mavi’yi Kovid-19’dan kaybedince acısı ikiye katlandı.

“Gelinim torunum gitti. Dağıldık, yapyalnız kaldım”

Ayşe Gökçe, AA muhabirine, oğlu ve eşini çok özlediğini söyledi.

Oğlunun acısının, kazanın üzerinden 8 yıl geçmesine karşın halen dinmediğini vurgulayan Semavi şunları kaydetti:

“Özlüyorum amma özlesem hangi yapacağım? Evvel üzere bugün kabil 8 yıl ergin. Ne oğlum kaldı, ne kocam kaldı. Kocam dahi gitti oğlum birlikte gitti. Mufassal zamandır mezarlarına bile gidemiyorum. Bartın’daki kazayı duydum, üzüldüm ama üzülsem hangi yapacağım, elimden bir mevrut mi var? Revan gitti. Demin yanımda kimesne kalmadı. Füru eksantrik yerlerde. Yanımda oğlum vardı, kocam vardı, öldüler. Gelinim torunum gitti. Dağıldık, yapyalnız kaldım.”

“8 yıl geçti dile kolay”

Kazada eşini kaybeden Şadiye Çoksöyler dahi acılarının hiç azalmadığını aktardı.

Acılarıyla yaşamaya alışmaya çalıştıklarını anlatan Çoksöyler, “8 yıl geçti dile dümdüz. Bartın’dahi 41 canımızı henüz kaybettik. Onların acısını yürekten paylaşıyorum. Şehitlerimize yağmur yaralılarımıza ivedi onma, ölenlerin yakınlarına sabır diliyorum. Bu acıyı vakit kaybetmeden yaşayanlar agâh. 8 sene geçti, çocuklarımız beşikteydi, büyüdüler. Onlarla alay malay tığ üstelik büyüdük.” diyerek konuştu.

Kazada eşini kaybeden Fadime Haznedar ise o günü hiç unutamadığını, acılarının tek bitmediğini söyledi.

Yedikleri yemeğin birlikte tadı olmadığını aktaran Haznedar, Bartın’daki maden kazasına de haddinden fazla üzüldüklerini bildirdi.

Bartın’daki kazayı duyduklarında 2014’teki acıyı tekrar yaşadıklarını dile getiren Haznedar, “Gine ocaklar söndü. Konuşamıyorum, titriyorum, sözün bittiği yerdeyiz. Tığ bu acıları çektik. Onlar orada, biz burada yandık amma olmadı. Başları iyi olsun. O babasız evlatların Allah yardımcıları olsun. Oraya müracaat etmek istedim, gidemedim. İşte şimdi mezardayız. Başındayız, ‘Kalk’ desen kalkmaz, vakit kaybetmeden rüyana gelirse görürsün. Onu dahi Tanrı cevaz verirse.” ifadesini kullandı.

Kazada 2 oğlunu kaybeden Şükrü Haznedar dahi üzerinden 8 yıl geçmesine karşın olayı geçkin kabil hatırladıklarını, gelişigüzel çukur ziyaretinde tıpkısı acıları yaşadıklarını anlattı.

Kazada eşi Selek Haznedar’ı kaybeden Şadiye Haznedar dahi acılarının sürdüğünü belirtti.